ланг — I [لنگ] одам ё ҳайвоне, ки як пояш айб дошта (хоҳ модарзод ва хоҳ маъюб шуда), дуруст роҳ рафта наметавонад, чӯлоқ; хари ланг а) хари як пояш маъюб; б) маҷ. сустрафтор, танбал II [لنگ] гуфт. иллат; бало, офат; ланг будан иллатнок (нуқсондор)… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
маиб — [معيب] а 1. айбдошта, айбнок, нуқсондор 2. гуфт. маъюб; маиб кардан ба касе ё ҷондоре осебе расонда, ягон узви онро айбнок кардан; маиб шудан дар натиҷаи кори зӯрталабе ё осебе иллатноку маъюб гардидан; айбро кӣ кунад? – маиб! (мақ.) дар мавриди… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
инвалид — [اينوليد] лот. ниг. маъюб, маълул … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
маҷрӯҳ — [مجروح] а 1. ҷароҳатдор, захмдор, решдор, ярадор, захмӣ: маҷрӯҳи сахт, сарбози маҷрӯҳ, афтида маҷрӯҳ шудан, зада маҷрӯҳ кардан, сабук маҷрӯҳ шудан, маҷрӯҳи ҳарбӣ он ки аснои иҷрои хизмати ҳарбӣ маъюб шудааст 2. маҷ. дилреш, дилозурда, дилафгор … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
маълул — [معلول] а. кит. иллатдор, касал, бемор, маъюб … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
пушланг — [پشلنگ] кит. бемаънӣ, ҳарза; ноқис, маъюб … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
чангалук — [چنگلوک] кҳн. инсон ва ҳайвоне, ки дасту пояш каҷ, маъюб ва чангак аст … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
чӯлоқ — [چولاق] т. гуфт 1. он ки мелангад, ланг 2. маъюб (мас., дасташ аз кор баромада) … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ